Του Ονασαγόρα
Υπάρχουν ευθύνες για τις πυρκαγιές, ποιους καίνε;
Υπάρχουν ευθύνες για την φονική πυρκαγιά ή φταίει μόνο ο άνεμος και το ανώμαλο της τοπογραφίας της περιοχής; Ποια ανεξάρτητη υπηρεσία μπορεί να διερευνήσει τα γεγονότα και τις ανεπάρκειες - γιατί ανεπάρκειες υπήρξαν και υπάρχουν κατά κοινή παραδοχή - και για τις όποιες ευθύνες;
Κανένας δεν υποτιμά την αυτοθυσία των πυροσβεστών, την δραστηριοποίηση της κρατικής μηχανής, των εθελοντών και όλων των άλλων που συνέβαλαν στην κατάσβεση των πυρκαγιών και τη στήριξη των οικογενειών που έχουν πληγεί. Το ερώτημα είναι τι μάθαμε από την προηγούμενη μεγάλη καταστροφική πυρκαγιά όπου δόθηκαν υποσχέσεις ότι θα ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα για να μην επαναληφθεί η τραγωδία. Είχε μάλιστα μεσολαβήσει και η έκθεση της Ανεξάρτητης Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων η οποία εξιολόγησε την αποτελεσματικότητα του συστήματος πρόληψης και κατάσβεσης πυρκαγιών η οποία φαίνεται πως δεν αξιοποιήθηκε στο σύνολό της.
Μια από τις πιο σημαντικές εισηγήσεις των εμπειρογνωμόνων είναι η δημιουργία Κέντρου Διαχείρισης Κρίσεων το οποίο δεν έχει προχωρήσει λόγω και των εισηγήσεων της Ελεγκτικής Υπηρεσίας. Ωστόσο οι αποφάσεις είναι πολιτικές και όλοι από αυτές κρίνονται. Γιατί υπήρχε και πρόταση για αγορά δύο πυροσβεστικών σκαφών τα οποία επίσης δεν έχουν αγοραστεί. Στις επόμενες ημέρες και αφού αντιμετωπιστούν οι άμεσες εκκρεμότητες, στηριχθούν οι πληγέντες και ανακοινωθούν τα κυβερνητικά μέτρα, θα φανεί ποιους θα συνεχίσει να καίει η φωτιά.
Τα πολλαπλά καμπανάκια στον Λόφο
Δεν είναι μόνο τις συνέπειες των πυρκαγιών που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση αλλά και τη νέα φωτιά που άναψε η άνοδος των κρουσμάτων του κορωνοϊού χθες σχεδόν στα 800.
Με τρόμο αντικρίζουν πια και ο Λόφος και ο νέος υπουργός Υγείας αλλά και οι επιδημιολόγοι την πορεία της πανδημίας που κάποιοι την συγκρίνουν με την πορεία της καταστροφικής πυρκαγιάς του Σαββάτου.
Μπορεί η εμβολιαστική κάλυψη να είναι σχετικά καλή αλλά με τέτοιο αριθμό κρουσμάτων δεν υπάρχει περίπτωση ούτε η οικονομία να ορθοποδήσει, ούτε προγραμματισμός να γίνει. Το καμπανάκι κινδύνου χτυπά δυνατά στον Λόφο μαζί με τα άλλα καμπανάκια των ημερών: για τις πυρκαγιές, για το Βαρώσι και την έκθεση που αναμένεται να υποβάλει ο Αντόνιο στο Συμβούλιο Ασφαλείας, την χαμένη τουριστική περίοδο και τις μύριες αντιδράσεις που αναμένονται…
Οι ωτοασπίδες, δυστυχώς δεν λύνουν τα προβλήματα.
Οι λεπτές ισορροπίες του Στεφάνου
Τα τραγικά γεγονότα των πυρκαγιών επικάλυψαν την εκλογή του Στέφανου Στεφάνου στην ηγεσία του ΑΚΕΛ.
Ο 56χρονος, μέχρι πρότινος εκπρόσωπος τύπου του κόμματος κατάφερε με συντριπτική πλειοψηφία ψήφων να πάρει το τιμόνι του ΑΚΕΛ. Ο Στεφάνου έλαβε το 71,84%, δηλαδή 103 ψήφους και ο Γιώργος Λουκαίδης μόνο 28,16%, δηλαδή 29 ψήφους.
Σύμφωνα με μία πρώτη ανάγνωση για το αποτέλεσμα των εκλογών στο ΑΚΕΛ, μαζί με τον Στεφάνου νίκησαν οι πιο διαλεκτικοί και διαλλακτικοί, αφού ο Λουκαίδης ταυτίζεται με τους πιο σκληροπυρηνικούς κα αδιάλλακτους. Δεν είναι τυχαίο που και στο ΔΗΚΟ αλλά και στον ΔΗΣΥ υπήρξε ανακούφιση από το εκλογικό αποτέλεσμα. Σε ό,τι αφορά τον ίδιο τον Στεφάνου θα πρέπει να καταφέρει να κρατήσει τις λεπτές ισορροπίες που χρειάζεται, τόσο εντός του κόμματος όσο και γύρω από αυτό.
Ο κύριος στόχος του, όπως διακήρυξε στην ομιλία του μετά την εκλογή είναι η επαναφορά των χαμένων εκλογικών ποσοστών του ΑΚΕΛ. Ωστόσο, η αγαπητή μου κυρία Γιαννούλλα, η οποία ως γνωσόν ακούει όλα όσα ψιθυρίζονται στους διαδρόμους του κόμματος και ακόμη περισσότερα, μου έλεγε χθες πως το πρώτο, πρώτο που έχει να αντιμετωπίσει, και δεν είναι άσχετο με τον επαναπατρισμό των ψήφων που έχασε το ΑΚΕΛ, είναι η εσωτερική κατάσταση στο κόμμα και η συμπεριφορά κάποιων στελεχών.
Και αυτό θα χρειαστεί και πιγμή και αποφασιστικότητα και λήψη αποφάσεων που θα προκαλέσουν αντιδράσεις, όπως άκουσε η κυρία Γιαννούλλα να λέγεται.
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
